Weg van het landgoed | GGZ Oost Brabant 2018

Weg van het landgoed 31 Overeind blijven in tijden van (dreigende) oorlog Een nieuw klooster In 1940 werd het klooster in gebruik genomen, er was plek voor 50 zusters. Het klooster was in carrévorm tegen de kapel aangebouwd. In het midden kwam een besloten kloostertuin, omgeven door een gaanderij. Die binnentuin was het enige stukje privacy dat de zusters zich permitteerden. Er was een bidkapel, een eetzaal en een ziekenzaal voor tien zusters, die via een balkon was verbonden met de kapel. Naast de zusters telde Coudewater ook steeds meer niet-religieuze verpleegsters. Zij woonden in het gebouw de Beek en later in houten barakken naast het paviljoen de Dennen. Moeder-overste had de leiding over alle (leerling-) verpleegkundigen en dienstmeisjes. Ze speelde een centrale rol op het landgoed, elk dag overlegde ze met de geneesheer-directeur over alle opnames en ontslagen, de behandeling en verpleging, de taken van de zusters en de verbinding met de congregatie. Aan verpleegsters was een groot tekort in de jaren twintig en dertig. Geen wonder, want verpleegkundigen moesten een half jaar nadat ze hun opleiding hadden afgerond in het klooster treden óf vertrekken. Velen kozen voor dat laatste, omdat ze het werk te zwaar vonden, verder wilden leren voor hun A-diploma, of wilden trouwen – en een gehuwde verpleegkundige was in die tijd ondenkbaar. Ook de oorlog stelde de zorg op het landgoed stevig op de proef. De jaren ’20 en ’30 en ’40 stelden Coudewater stevig op de proef Wie in de jaren dertig als verpleegster op Coudewater werkte, had ontegenzeggelijk een zwaar leven. Geen wonder dus, dat de animo niet zo groot was. Het bestuur van Coudewater besloot een nieuw klooster te bouwen om het leven van de zusters wat te veraangenamen. Vaak verbleven zij bijna 24 uur op de afdeling; ze sliepen meestal in een kamertje op de gang waar ze ook ’s nachts nog opgeroepen konden worden. Omdat het geld in de crisisjaren steeds minder waard werd, besloot het bestuur om het in een nieuw gebouw te steken. De verpleegsters verbleven bijna 24 uur op de afdeling; ze sliepen zelfs in een kamertje op de gang