Weg van het landgoed | GGZ Oost Brabant 2018

Weg van het landgoed 35 Nachtzuster “Daar zat ik dan, als 18-jarige in mijn eentje, net begonnen aan de opleiding. Als zuster van de wacht zat ik op de slaapzaal van de opnameafdeling Milla, die ik moest afsluiten met een sleutel. Er was een tafeltje, een stoel, een leeslamp en een deken om me warm te houden. De nachtwacht duurde van negen tot zes. Twee keer per nacht maakte de nachtwaker een ronde over het terrein. Het hield me wakker, ik wilde zijn rondes niet missen. Schuurmans senior heette hij, ik heb die man nooit bij daglicht gezien. De slapende mensen, de geluiden van de nacht, het schemerlicht, de voetstappen buiten en het besef dat er achter de gesloten deuren van alles kon gebeuren. Het was heel wat voor een onervaren leerling.” Annie Albers was verpleegkundige en directiesecretaresse 33 bussen koffie “Mijn werkdagen hadden een heel strak ritme. Om 5 uur opstaan, om 5.45 uur naar de zustersmis. Daarna met een wagentje naar de keuken om beleg, koffie en melk te halen. Pas als alle zusters aan tafel zaten, mochten we eten. Na het ontbijt begonnen wij met afwassen, daarna moesten we de keuken poetsen, schrobben en dweilen. Alle dagen schuur- den we de toiletpotten met Vim, zodat ze wit bleven. Twee keer per week lapten we alle ramen. Als de twee rondes van het warme middagmaal voorbij waren, zetten we koffie. Daarvoor klom je op een zinken aanrecht en dan op een houten bankje, om 33 bussen koffie in de pot doen. Het kraantje moest je twee keer een kwartier laten lopen.” Annie Rijksen woonde op Coudewater HERINNERINGEN