Weg van het landgoed | GGZ Oost Brabant 2018

42 Weg van het landgoed een psycholoog, een maatschappelijk werker en een verpleegkundige. Het betekende dat de situatie van patiënten voortaan door meerdere personen en vanuit meerdere invalshoeken werd bekeken. In 1978 maakte de medische stafvergadering op Coude- water plaats voor de behandelingsbeleidsvergadering, waarin ook verpleegkundigen, psychologen en maatschappelijk werkers inbreng hadden. Zij vroegen om meer aandacht voor het gevoelsleven van patiënten en verwachtten dat er kritisch gereflecteerd werd op het eigen handelen. De verschillen in inzicht leidden in de ogen van sommige artsen tot een competentiestrijd waardoor het belang van de patiënt werd vergeten. De medici probeerden hun centrale rol weer op te eisen, maar legden het af toen de functie van geneesheer-directeur kwam te vervallen en het bestuur werd overgenomen door niet-artsen. Een nieuwe plek voor de verpleegkundige Ook in het werk en de opleiding voor verpleegkundigen was een verschuiving merkbaar. Naast lessen over het menselijk lichaam, ziektes, hygiëne, EHBO, psychiatrie en natuur- en scheikunde kwam er ook aandacht voor algemene ontwikkeling, persoonlijkheidsvorming, allerlei vormen van psychologie en activering. In 1965 werd verpleegstersflat de Bijenkorf geopend, die plaats bood aan 120 leerling-verpleegkundigen. De flat kreeg een eigen café: De eeuwige drup. Al tien jaar na de opening verloor de verpleegstersflat echter zijn woonfunctie en huisden er patiënten in. Ook drukkerij het Baken, houtbewerking de Peppel, arbeidstherapie- lokaal de Mijlpaal en de psychomotorische therapie werden er ondergebracht. Tevens kwam er een behandel- afdeling voor patiënten die naast hun diagnose een alcoholverslaving hadden. De interne opleiding bleef, maar werd in 1985 aan Mariaoord in Vught (later De Gaard geheten) overgedragen. Ondernemingsraad Ook het personeel versterkte zijn positie. Toen in 1974 de ondernemingsraad werd opgericht, kregen medewer- kers meer inspraak in het beleid op Coudewater. Uit die tijd dateert ook de CAK-krant (Coudewaters Alternatieve Krant), een publicatie waarin kritische medewerkers hun alternatieve visie verwoordden. Vermaatschappelijking, een beter leven op het landgoed Kritische patiënten en medewerkers namen de leef- omstandigheden op het landgoed onder vuur. Patiënten maakten spandoeken en demonstreerden geheel in de tijdsgeest: ‘Wij willen beter wonen!’. Het werkte. Zaalcomplexen zoals Vijverberg, Mariapaviljoen, De Beek, Peppelhof, de Boskant en Veldzicht werden in de loop der jaren gesloopt of kregen een andere functie. Daarvoor in de plaats kwamen huiselijke paviljoens waar mensen met eenzelfde soort aandoening in kleine groepen samen- woonden, zoals Birgitta (1959) en Sonnevanck (1966), Willibrorda (1970), Carillon (1970), Spreeuwenburg (1977), de Hoeve (1977), de Roef (1980) en de Beemden (1982). Andere gebouwen (zoals Milla de Kampen en de Dennen) werden uitgebreid, aangepast en gerenoveerd. De hekken rondom de paviljoens werden verwijderd – al zouden ze later rondom bepaalde paviljoens toch weer terugkeren. Miniatuurmaatschappij Wie in die jaren over het terrein van Coudewater liep, leek in een miniatuurmaatschappij beland. Voorzieningen die voorheen alleen voor de buitenwereld beschikbaar De nieuwe verpleegstersflat kreeg een eigen café: De eeuwige drup De Bijenkorf