Weg van het landgoed | GGZ Oost Brabant 2018

Weg van het landgoed 63 Voor mensen die al lange tijd op Coudewater woonden, was er in de laatste decennia heel veel veranderd. Zij werden meer en meer behandeld als ‘gewone mensen’ met een eigen wil. Ondanks hun kwetsbaarheid konden ze prima zelf bepaalde keuzes maken; vandaar dat ze inmiddels ook geen patiënt meer werden genoemd, maar cliënt. Door een reeks nieuwe wetten die in de jaren ’90 werd aangenomen, kregen cliënten steeds meer rechten. Een psychiater kon na een opname niet langer naar eigen inzicht bepalen wat goed was voor een cliënt, behande- ling moest in principe vrijwillig en met instemming plaats- vinden. Dwangmiddelen zoals afzondering, separa- tie, fixatie en dwangmedicatie mochten alleen nog in noodsituaties worden toegepast. Daardoor werd de zorg vraaggerichter. Genezen kan niet altijd, herstellen wél De herstelvisie, die de Amerikaanse prof. dr. William Anthony in een baanbrekende publicatie in 1993 lanceerde, sloot naadloos aan bij deze ontwikkeling. Thuis bouwen aan een leven dat de moeite waard is De herstelvisie zet mensen en hun wensen centraal “Herstel is een manier van leven; van het leiden van bevredigend, hoopvol en zinvol leven mét de beperkin- gen die de psychische klachten met zich meebrengen”, omschreef hij. “Herstellen betreft het ontgroeien van de catastrofale gevolgen van de psychische aandoening en de ontwikkeling van een nieuwe betekenis en een nieuw doel in iemands leven.” GGZ Oost Brabant besloot volgens deze visie te gaan werken met alle cliënten die zorg ontvingen. Want volledig genezen van een ernstige psychiatrische aandoening was voor hen niet altijd haalbaar, maar herstellen wel! Ook als je een chronische kwetsbaarheid hebt, kun je je eigen kracht aanboren om je beter te voelen. Ervaringsdeskundigheid De rol van zorgverleners veranderde door de invoering In 2008 werd de Herstelvisie leidend voor alle zorg en behandeling van GGZ Oost Brabant. In deze visie staat de mens centraal, onder zijn regie zoeken hulpverleners mee naar een manier om verder te leven met een psychiatrische kwetsbaarheid. Hulpverleners ontmoetten mensen voortaan zoveel mogelijk thuis, in plaats van in de (poli)kliniek. Deze nieuwe kijk op herstel had grote gevolgen voor het vastgoed dat GGZ Oost Brabant bezat, en dus ook voor het landgoed. De jaren ’10 tot nu: herstel in de wijk